KOZMİK AĞAÇ
Kozmik ya da Dünya ağacı pek çok kültürde görülmektedir ve dinamik yaşam gücünü temsil eder.
Kozmik ağaç, öte alem, yeryüzü ve cenneti birleştirerek ekseni sayıldığı bölgede özellikle önemli bir ağaçtır.
Çoğu kültüre göre bu ağaç Cennette ya da kutsal bir dağın doruğunda yetişir. Üst dallarında göksel habercileri temsil eden kuşlar olabilir, dibinde çöreklenmiş yılansa topraktan çekilen yaratıcı enerjiyi ifade eder.
Antik kültürlerde ağaç evrenin, yasanın ve canlılığın sembolleştirilmelerinden biridir.
Bu ağaç gökyüzünü (tanrılar ve ruhlar) yeryüzünü (insanlar) ve yeraltını (ölülerin dünyası) birbirine bağlar.
Dikey bir şekilde figürüze edilir ve en temel olarak Tanrının kişiselleştirilmesidir.
Bu kişiselleştirme, farklı medeniyetlerde dağ -Hint mitolojisinde Meru Dağı, Orta Doğu’ da Kaf Dağı- sütün veya heykel olarak farklılık gösterebilir, ancak burada özellikle ele aldığımız Kozmik Ağaç her şeyden önce canlılığın ve verimliliğin kaynağıdır. “
Periyodik olarak yenilenmesi ile ağaç canlının kutsal gücünü temsil eder.”
Döngüsel olması itibariyle tekrar doğumu ve canlılığı, çam gibi türler ise mevsimsel değişimlere uğramadığından Kozmik Yasayı ve onun cisimleşmesini temsil eder.
Kozmik ağaç genellikle tersine çevrilmiş, '' ters bir ağaç'' tır.
Yaratılışı inen bir hareket olarak temsil eder.
Ağacın tinsel kökleri gökte, İlahi Dünya' da bulunur ve dalları dünyaya uzanmıştır.
Evrenin üç aşamasını Gök (Tanrıların Dünyası), Yer (İnsanların Dünyası) ve Yeraltı Dünyası (Ölülerin ve Kitonik; yer ile ilgili enerjilerin dünyası) olmak üzere bir '' axis mundi'' (Dünya'nın Merkezi) de birleştirir.
Kozmik ağaç, Dünya' nın merkezinde, Omfalos' ta yerleştirilir.
Bu ağaç dünyayı destekleyen merkezi direk, sütundur. Böylece ağaç kutsal bir yere yerleştirilir.
Eski kutsal yerler bir mikrokozmos (küçük evren; evren modeli) oluşturur: Taşların, suların ve ağaçların oluşturduğu bir manzara.
Taş bunlar arasında kalıcılığa işaret eder ve hakikati, yok edilemezliği, statik olanı mükemmel bir şekilde temsil eder.
Periyodik olarak yenilenmesi ile ağaç, canlının kutsal gücünü temsil eder; su ve kaynak yerin içinin gizli güçlerini, kökeni, arınmayı temsil eder.
Bu mikrokozmik manzara tek bir zaruri unsura indirgenir: Evreni sembolize eden ağaç veya kutsal sütun.
Bir taraftan o sürekli olarak yenilenmekte olan evreni,kozmik hayatın tükenmez kaynağını, kutsalın mükemmel olarak hazinesini temsil ederken, diğer yandan da gök veya gezegenlere ait gökleri temsil eder.
Gezegenlere ait gök sembolü olarak, pek çok geleneklerde bulunan dünya ağacı (kozmik ağaç) sembolü dünyanın kutsallığını, bereketliliğini ve sürekliliğini vurgulayarak yaratma fikri ile olduğu kadar, nihai olarak da mutlak gerçeklik ve mutlak ölümsüzlük düşüncesiyle ilişkide bulunur.
Böylece dünya ağacı, hayat ağacı ya da ölümsüzlük ağacı olur. Bu inanışın bir sonucu olarak, sayısız efsanevi çiftlerle ve tamamlayıcı sembollerle zenginleştirilmiş olan kozmik ağaç, bizzat menşein ve kaidelerin hakimi olarak görülmektedir
Kainatın bu şekilde algılanmasının neticesidir ki, Şamanik ağacın evrenin ortasında yükseldiğine ve zirvesinde yüce Tanrının veya güneş halinegelmiş Tanrının bulunduğu ‘Dünya Ağacı’nın bir yansımasından ibaret olduğuna inanılır.
Gök, yer, cennet ve cehennemler arasındaki iletişim, ancak kozmik bir ağaçla mümkün olabilmektedir.
Başka bir ifadeyle ayinsel ağaç, kozmik ağaçla özdeşleştirilmiştir. Dolayısıyla, Şamanın bir ağaca tırmanması, onun göğe çıkışını simgelemektedir
Nitekim, Şamanın böyle bir ağaca tırmanması esnasında, ağacın üzerine 7 veya 9 kertik açılmakta ve Şaman bunlara basarak tırmanırken, hareketiyle tutarlı olmak üzere göğe çıktığını ilan etmekte ve törene katılanlara kat ettiği gök katlarının her birinde gördüklerinin hepsini anlatmaktadır.
Altıncı gök katında aya, yedinci katta güneşe saygı sunmaktadır. Son olarak da dokuzuncu katta Tanrının karşısında yerlere kadar kapanmakta ve ona kurban edilen atın ruhunu sunmaktadır.
Burada Şamanik ağacın 7 veya 9 kertiği, kozmik ağacın 7 veya 9 dalı; göğün 7 veya 9 katını simgelemektedir.
Şaman, mistik bağlantılar aracılığıyla kendini bu dünya ağacı ile dayanışma içinde hisseder.
Kabul ayinlerine yönelik rüyalarında, geleceğin Şamanı kozmik ağaca yaklaşmakta ve bizzat Tanrının elinden bu ağacın üç dalını almaktadır ki bu dallar, onun davulunun derisini gereceği çemberlerden başka bir şey değildir.
Şamanların davullarının dünya ağacının kerestesinden yapıldığı göz önünde bulundurulduğunda, Şamanların davullarının çıkardıkları seslerin dini sembolleri ve değerleri anlaşılabilir
Kozmik ya da Dünya ağacı pek çok kültürde görülmektedir ve dinamik yaşam gücünü temsil eder.
Kozmik ağaç, öte alem, yeryüzü ve cenneti birleştirerek ekseni sayıldığı bölgede özellikle önemli bir ağaçtır.
Çoğu kültüre göre bu ağaç Cennette ya da kutsal bir dağın doruğunda yetişir. Üst dallarında göksel habercileri temsil eden kuşlar olabilir, dibinde çöreklenmiş yılansa topraktan çekilen yaratıcı enerjiyi ifade eder.
Antik kültürlerde ağaç evrenin, yasanın ve canlılığın sembolleştirilmelerinden biridir.
Bu ağaç gökyüzünü (tanrılar ve ruhlar) yeryüzünü (insanlar) ve yeraltını (ölülerin dünyası) birbirine bağlar.
Dikey bir şekilde figürüze edilir ve en temel olarak Tanrının kişiselleştirilmesidir.
Bu kişiselleştirme, farklı medeniyetlerde dağ -Hint mitolojisinde Meru Dağı, Orta Doğu’ da Kaf Dağı- sütün veya heykel olarak farklılık gösterebilir, ancak burada özellikle ele aldığımız Kozmik Ağaç her şeyden önce canlılığın ve verimliliğin kaynağıdır. “
Periyodik olarak yenilenmesi ile ağaç canlının kutsal gücünü temsil eder.”
Döngüsel olması itibariyle tekrar doğumu ve canlılığı, çam gibi türler ise mevsimsel değişimlere uğramadığından Kozmik Yasayı ve onun cisimleşmesini temsil eder.
Kozmik ağaç genellikle tersine çevrilmiş, '' ters bir ağaç'' tır.
Yaratılışı inen bir hareket olarak temsil eder.
Ağacın tinsel kökleri gökte, İlahi Dünya' da bulunur ve dalları dünyaya uzanmıştır.
Evrenin üç aşamasını Gök (Tanrıların Dünyası), Yer (İnsanların Dünyası) ve Yeraltı Dünyası (Ölülerin ve Kitonik; yer ile ilgili enerjilerin dünyası) olmak üzere bir '' axis mundi'' (Dünya'nın Merkezi) de birleştirir.
Kozmik ağaç, Dünya' nın merkezinde, Omfalos' ta yerleştirilir.
Bu ağaç dünyayı destekleyen merkezi direk, sütundur. Böylece ağaç kutsal bir yere yerleştirilir.
Eski kutsal yerler bir mikrokozmos (küçük evren; evren modeli) oluşturur: Taşların, suların ve ağaçların oluşturduğu bir manzara.
Taş bunlar arasında kalıcılığa işaret eder ve hakikati, yok edilemezliği, statik olanı mükemmel bir şekilde temsil eder.
Periyodik olarak yenilenmesi ile ağaç, canlının kutsal gücünü temsil eder; su ve kaynak yerin içinin gizli güçlerini, kökeni, arınmayı temsil eder.
Bu mikrokozmik manzara tek bir zaruri unsura indirgenir: Evreni sembolize eden ağaç veya kutsal sütun.
Bir taraftan o sürekli olarak yenilenmekte olan evreni,kozmik hayatın tükenmez kaynağını, kutsalın mükemmel olarak hazinesini temsil ederken, diğer yandan da gök veya gezegenlere ait gökleri temsil eder.
Gezegenlere ait gök sembolü olarak, pek çok geleneklerde bulunan dünya ağacı (kozmik ağaç) sembolü dünyanın kutsallığını, bereketliliğini ve sürekliliğini vurgulayarak yaratma fikri ile olduğu kadar, nihai olarak da mutlak gerçeklik ve mutlak ölümsüzlük düşüncesiyle ilişkide bulunur.
Böylece dünya ağacı, hayat ağacı ya da ölümsüzlük ağacı olur. Bu inanışın bir sonucu olarak, sayısız efsanevi çiftlerle ve tamamlayıcı sembollerle zenginleştirilmiş olan kozmik ağaç, bizzat menşein ve kaidelerin hakimi olarak görülmektedir
Kainatın bu şekilde algılanmasının neticesidir ki, Şamanik ağacın evrenin ortasında yükseldiğine ve zirvesinde yüce Tanrının veya güneş halinegelmiş Tanrının bulunduğu ‘Dünya Ağacı’nın bir yansımasından ibaret olduğuna inanılır.
Gök, yer, cennet ve cehennemler arasındaki iletişim, ancak kozmik bir ağaçla mümkün olabilmektedir.
Başka bir ifadeyle ayinsel ağaç, kozmik ağaçla özdeşleştirilmiştir. Dolayısıyla, Şamanın bir ağaca tırmanması, onun göğe çıkışını simgelemektedir
Nitekim, Şamanın böyle bir ağaca tırmanması esnasında, ağacın üzerine 7 veya 9 kertik açılmakta ve Şaman bunlara basarak tırmanırken, hareketiyle tutarlı olmak üzere göğe çıktığını ilan etmekte ve törene katılanlara kat ettiği gök katlarının her birinde gördüklerinin hepsini anlatmaktadır.
Altıncı gök katında aya, yedinci katta güneşe saygı sunmaktadır. Son olarak da dokuzuncu katta Tanrının karşısında yerlere kadar kapanmakta ve ona kurban edilen atın ruhunu sunmaktadır.
Burada Şamanik ağacın 7 veya 9 kertiği, kozmik ağacın 7 veya 9 dalı; göğün 7 veya 9 katını simgelemektedir.
Şaman, mistik bağlantılar aracılığıyla kendini bu dünya ağacı ile dayanışma içinde hisseder.
Kabul ayinlerine yönelik rüyalarında, geleceğin Şamanı kozmik ağaca yaklaşmakta ve bizzat Tanrının elinden bu ağacın üç dalını almaktadır ki bu dallar, onun davulunun derisini gereceği çemberlerden başka bir şey değildir.
Şamanların davullarının dünya ağacının kerestesinden yapıldığı göz önünde bulundurulduğunda, Şamanların davullarının çıkardıkları seslerin dini sembolleri ve değerleri anlaşılabilir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder